เกิดเป็นพ่อแม่ของเด็กน้อยผู้น่ารัก - นิยาย เกิดเป็นพ่อแม่ของเด็กน้อยผู้น่ารัก : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    เกิดเป็นพ่อแม่ของเด็กน้อยผู้น่ารัก

    น้ำมนต์ผู้แต่งนิยายขายดีคนหนึ่งกำลังเริ่มต้นเขียนนิยายเล่มใหม่ เป็นแนวตลาดนิยมในยุคปัจจุบันอย่างไปเกิดใหม่ในโลกอื่น เธอเพิ่งเริ่มเขียนได้ไม่ถึงสองบรรทัด เหตุการณ์สุดเหลือเชื่อก็บังเกิด

    ผู้เข้าชมรวม

    4,298

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    106

    ผู้เข้าชมรวม


    4.29K

    ความคิดเห็น


    8

    คนติดตาม


    104
    จำนวนตอน :  85 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  21 พ.ย. 66 / 20:27 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    [คุณ!! คุณคือไอ้คนที่แต่งนิยายเรื่องทะลุมิติมาเป็นพ่อลูกอ่อนใช่รึเปล่า ผมได้ยินเสียงคนพูดชื่อและนามสกุลผม จากนั้นผมประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ และผมก็ได้ยินเสียงคุณพึมพำเรื่องนิยายบ้าบอของคุณ สุดท้ายผมก็มาโผล่ในร่างใครก็ไม่รู้ ..แค่ก ๆ .. โอ๊ย!! คุณพาผมกลับไปเดี๋ยวนี้นะ!]

    [แง้ ๆ ท่างแม่ ..ท่างป้อ แง้ ๆ]

    [หยางหยางให้ปู่หมอดูแลแม่ของเจ้าก่อนนะไม่ต้องร้อง เฉิงกวงเจ้าดูหยางหยางไว้ เดี๋ยวจะไม่ทันการ]

    [แง้ ๆ ท่างแม่ ท่างแม่]

    [เงียบงั้นหรือ... งั้นผมขอให้คุณตายตามผมมาอยู่ในร่างของเมียผู้ชายคนนี้ก็แล้วกัน!!!.......]

    “เฮ้ย!! นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน ...เฮือก!” ปึก.. โครม!!!

    “ยัยน้ำมนต์ ..คุณคะ พาหลานไปหาหมอที”

    นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสองนาทีก่อน น้ำมนต์หญิงสาวอายุยี่สิบห้าปี กำลังนั่งเขียนนิยายเรื่องใหม่ของตัวเอง เพียงแค่เริ่มต้นย่อหน้าแรกที่เขียนชื่อตัวเอกอย่าง การุณ อิสระดำรงธรรมประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ในวัยสี่สิบห้าปีส่งผลให้เจ้าตัวทะลุมิติไปเป็นพ่อลูกอ่อนในดินแดนจีนโบราณ

    จากนั้นน้ำมนต์ก็ต้องตกตะลึงเมื่อมีข้อความโผล่ขึ้นมาในหน้าจอโดยไร้คนพิมพ์ เธอไม่ทันได้ตอบโต้อันใดมันก็เกิดเหตุร้ายกับเธอเสียก่อนนั่นก็คือโรคหัวใจกำเริบ และมันก็ทำให้เธอจากโลกนั้นโดยที่ไม่ได้รู้สึกทรมานแม้สักนิด แต่ความเจ็บปวดมันเกิดขึ้นตอนนี้

    อาการที่เหมือนมีไข้แถมไร้ซึ่งเรี่ยวแรง และที่หนักสุดอาการปวดหัวแล้วความทรงจำบางอย่างก็ไหลบ่าเข้ามาจนท่วมท้น ผู้หญิงคนนี้ช่างน่าสงสารนัก ไม่สิต้องพูดว่าครอบครัวนี้ช่างน่าสงสารนัก

    ‘แม่นาง! เด็กคนนั้นเป็นลูกของพวกเรา หยางหยางเด็กคนนั้นช่างน่าสงสารได้โปรดเลี้ยงเขาแทนพวกเราด้วยเถิด พวกเรามีบุญน้อยนักที่มิอาจอยู่ปกป้องลูกของพวกเราได้อีก ได้แต่ขอร้องให้พวกท่านเมตตาด้วยเถิดเจ้าค่ะ…’

    “แค่ก ๆ ..หยางหยาง หยางหยาง”

    “ท่างแม่ ตื่นแย้ว ..ฮึก ท่างแม่”

    มาร่วมเป็นกำลังใจให้กับสามคนพ่อแม่ลูกกันค่ะว่าพวกเขาจะผ่านมันไปได้อย่างไร!

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น